Skip to main content
27 september 2021

Rob Radosti: een satanist ontmoet Jezus

Rob Radosti had vroeger een altaar voor satan in zijn huis staan. Totdat hij twintig jaar geleden een levens­ver­anderende ontmoeting met Jezus had.

De aanzet tot het getuigenis van Rob Radosti begint in zijn jeugd, toen zijn moeder na een scheiding in haar eentje de zorg voor haar zoon kreeg. Als opgroeiende tiener verlangde hij er sterk naar om geaccepteerd te worden, maar hij vond geen aansluiting bij leeftijdsgenoten. Zo kwam hij terecht bij de enige groep mensen die hem het gevoel gaven dat ze hem accepteerden: satanisten.
Al snel liet Rob niet alleen zijn identiteit bepalen door zijn nieuwe groep vrienden, maar hij begon zich ook te kleden als een vrouw, vanuit de gedachte dat hij eigenlijk in een vrouwenlichaam geboren had moeten worden. Het dragen van zware make-up en vrouwenkleding werd een manier om zich te uiten, maar hij verlangde naar meer. Hij zocht naar zingeving en wilde controle over zijn leven. Daarom begon hij zich te verdiepen in hekserij.

Wanhoop

Hoe verder hij het pad van de zwarte magie betrad, hoe meer contact hij kreeg met demonen. Hij hield séances op begraafplaatsen en gebruikte ouijaborden om geesten op te roepen. Hij zag hoe boeken ‘vanzelf’ van een plank vielen en deuren dichtsloegen. In eerste instantie maakten dit soort gebeur­tenissen hem vreselijk bang, maar hij raakte eraan gewend.
Hij voelde een sterke band met de duisternis, en die trok hem dieper in de afgrond. Uiteindelijk bracht het hem tot diepe wanhoop, maar toch bleef hij satan aanbidden voor het altaar dat hij in zijn eigen huis voor hem had opgericht. De duisternis werd steeds sterker en gedachten aan zelfmoord vulden zijn denken. Hij begon zelfs plannen te maken voor een schietpartij op school, waarbij hij ook anderen hun leven zou ontnemen.

Woede

Maar er gebeurde iets anders. Op een dag trof Rob zijn moeder huilend aan, met een bijbel in haar handen. Ze smeekte hem om Jezus een kans te geven, maar op het moment dat zij de naam Jezus uitsprak, barstte hij in woede uit. Met een stem die niet de zijne was, schreeuwde hij: “Spreek die naam niet uit!”
Rob schrok hier zelf zo van, dat hij naar zijn auto vluchtte, omdat hij bang was dat hij zijn moeder zou gaan wurgen. Zijn moeder verzamelde echter al haar moed en nodigde hem uit voor een christelijk heavy­metal­concert. In eerste instantie weigerde hij, tot hij het ging zien als een kans om wraak te nemen op christenen zoals zijn moeder. Hij besloot naar het concert te gaan om de christenen daar te bekeren tot het satanisme. Hij vertelde ook zijn vrienden over zijn plan. Die besloten met hem mee te gaan en met elkaar het concert te verstoren door folders en drugs uit te delen.

Vergeven

Het plan mislukte. Toen ze op de laatste dag van het evenement zonder drugs en folders zaten, besloten ze de aanbiddingsdienst te verstoren en de mensen te bespotten die daar God aanbaden. Terwijl ze daarmee bezig waren, begon de spreker het evangelie uit te leggen. Rob luisterde naar zijn woorden en iets vanbinnen werd geroerd. Hij voelde een enorme zwaarte op hem drukken, een gewicht dat hij beschrijft als een ton bakstenen die op zijn schouders lag, en daardoor viel hij voorover, met zijn gezicht op de grond.
Daarna leek er een soort bubbel op te wellen uit zijn binnenste, die door zijn keel naar boven kwam, waarna hij zijn mond opende en ‘Jezus!’ riep. Hij begon zich ook meteen van alles te bekeren en hoorde Gods levengevende woorden in zijn geest. De stem van God zei: “Je bent vergeven.” Nooit eerder in zijn leven had Rob zo’n soort omhelzing ervaren. “Het was anders, en krachtig, en vol van liefde.”

Getuigen

Na deze ervaring kwam hij tot geloof. Hij kwam overeind, terwijl zijn vrienden onthutst toekeken. Rob begon meteen op hen in te praten dat ook zij hun leven aan Jezus moesten geven. De restjes drugs die hij nog bij zich had, gooide hij weg.
Zijn vrienden geloofden eerst niet dat het hem ernst was, maar in de dagen daarna fietste hij bijna vijftig kilometer om bij alle satanische leiders in de regio te getuigen van Jezus en aan hen het evangelie te verkondigen. Daar hield het niet mee op. Hij begon ook op straat te prediken, en in restaurants.

Het is inmiddels twintig jaar geleden dat Rob deze ontmoeting had met Jezus, en nog altijd is hij actief als evangelist en prediker. Welk advies heeft hij – nu er zo’n groeiende interesse is voor het paganisme* – aan mensen die dit soort duistere praktijken najagen?

“Ik begrijp heel goed dat ze de onzichtbare wereld beter willen leren kennen. Misschien denk je: ik wil ontdekken of ik hiermee krachtiger en succesvoller kan worden in mijn leven. Maar als we ons inlaten met de geestelijke wereld zonder dat we in een verbondsrelatie staan met de bron van het boven­natuurlijke (God), dan openen we onszelf voor dingen die ons kunnen beschadigen en zelfs vernietigen. Gebruik dit moment, hier en nu, om aan Jezus te vragen om zich aan jou te openbaren. Hij weet dat we, als we de geestelijke wereld betreden, onszelf voor zoveel dingen openen die wij niet kennen. Als je bereid bent te erkennen dat God ‘misschien’ de bron van de hele bovennatuurlijke wereld zou kunnen zijn, dan kun je Hem op zijn minst een kans geven. Daarmee kun je voorkomen dat jij jezelf opent voor machten die je kwaad kunnen doen. Je kunt met God een persoonlijke relatie hebben, maar bij de heidense praktijken gaat het er vooral om meer en meer kracht te krijgen – en uiteindelijk blijf je leeg achter.”

Wat is het belangrijkste verschil tussen de geesten van de duisternis waarmee Rob te maken had en de Geest van God?

“Dat verschil is levensgroot en ik wist dat meteen. Demonische geesten geven je een naar gevoel, en zelfs al voelt het ergens wel prettig, het blijft een zoektocht om je identiteit erin te vinden, een soort voortdurend mysterie. Maar met de Geest van God is het anders. Jouw eigen geest verbindt zich rechtstreeks met Gods Geest en ik wist dat er in Gods hart plaats voor mij was, zelfs al leek mij dat onmogelijk. In de duisternis heb je die zekerheid nooit. In de duisternis was er geen doel, geen ‘thuishoren’. Mijn ziel werd niet geraakt zoals toen de Geest van God op me kwam. Hekserij voerde me steeds dieper in duistere, perverse verlangens. De Geest van God bracht me echter tot overtuiging van zonde. Ik had goddelijk berouw, ik werd vervuld met vreugde. Het is totaal het tegenovergestelde.”

Wat is Robs boodschap voor mensen in de kerk die niet geloven dat de gaven van de Geest ook voor vandaag zijn?

“Wanneer wij de Heilige Geest de ruimte geven, kan er opwekking komen. Hij opent de schatkist van onze erfenis in Christus voor ons. Zonder een persoonlijke verbinding met de Geest zullen we, hoewel we deze erfenis hebben ontvangen, nooit zijn gaven en werk door ons heen ervaren. Ik had eens een gesprek met een voorganger van een kerk die niet gelooft dat de gaven van de Geest ook voor ons beschikbaar zijn. Hij vertrouwde me toe dat zijn gemeenteleden geen passie voor God hadden, dat ze geen verlangen hadden om het evangelie met anderen te delen. Ik vroeg aan hem of ik voor hem mocht bidden om de doop met de Heilige Geest. Hij glimlachte vriendelijk en zei dat hij daarover ‘moest bidden’.
Het punt is dat de Heilige Geest de grote onbekende kan zijn. Sommige mensen gaan met Hem om alsof Hij een bron van magie of waarzeggerij is, en blijven daarom op afstand. Soms worden mensen de verkeerde kant op geduwd en sluiten ze de deur voor de Geest. Maar de apostel Johannes zegt dat de Heilige Geest ons in de volle waarheid zal leiden. Het klinkt misschien controversieel, maar er staat niet dat de Bijbel ons in de volle waarheid zal leiden. Gods Woord is onmisbaar, maar het is de Heilige Geest die de Schrift tot leven brengt en ons dingen te binnen brengt. We moeten de Bijbel dus niet alleen lezen, maar er ook mee omgaan alsof wij zelf een hoofdstuk in het Boek zijn. Neem alsjeblieft afstand van alles wat jou heeft weggehouden bij de Heilige Geest en zeg: ‘Heilige Geest, openbaar Uzelf aan mij.’ We kunnen niet zonder het werk van de Heilige Geest.”

Halloween

Deze maand is het Halloween, hoe kijkt Rob hier tegenaan?

“Mijn familie en ik vieren geen spokenfeest op 31 oktober, wij vieren de oogst en de hervorming! Hervormingsdag vindt ook plaats op 31 oktober, hoe geweldig is dat? Ik vind wel dat dit het moment is om je als christen niet terug te trekken maar juist om moediger te zijn. Natuurlijk willen we niet deelnemen aan dingen die onze geest vervuilen, dus ik denk dat het belangrijk is om God te vragen hoe Hij denkt over het vieren van Halloween. We weten dat maskers en nep-skeletten geen kracht hebben. En het is een geweldige kans om de kracht van de krachtigste geest te laten zien – de Heilige Geest!”

Zouden we als christenen speciale gebedsavonden moeten houden tijdens Halloween?

“Zolang die avonden niet gebaseerd zijn op angst. Onze gebeden zijn elke dag van het jaar net zo effectief vanwege Hem die in ons leeft.”

Hoe zouden we kunnen reageren op de kinderen die aan onze deur komen?

“Geef ze iets kleins, als een zegen, en vraag of hun familie gebed nodig heeft ergens voor. Naar mijn mening is dit een geweldige kans om in geloof te zaaien in hun harten.”

Kunnen we onze eigen kinderen er aan mee laten doen?

“Ieder gezin moet dat zelf aan God voorleggen als het gaat om wat het beste is voor de kinderen. Waar ik mijzelf het meest zorgen over maak is veiligheid, maar ook over de verheerlijking van de dood. Je kunt er ook voor kiezen om je buurt uit te nodigen voor een evenement waar ze kunnen horen dat Jezus alle demonen verjaagt.”

Paganisme*

Volgens recent onderzoek door het Amerikaanse bureau Pew Research gelooft 75% van de Amerikanen in één of meer newageopvattingen. Daarvan geloven zes op de tien mensen dat fysieke voorwerpen geestelijke energie kunnen bevatten, en 54% gelooft in helderziendheid.
De opkomst van het paganisme, dit moderne heidendom, onder jongeren is opvallend. Velen zoeken via verschillende kanalen naar geestelijke kracht. Maar veel van de mensen die de newagespiritualiteit beoefenen, beseffen niet welke duisternis zich achter het gordijn verschuilt, in afwachting van het juiste moment om hen geestelijk gevangen te zetten.

Dit artikel is met toestemming overgenomen van Charisma Media en vertaald. Het oorspronkelijke artikel vind je hier.