Skip to main content
25 maart 2021

In zijn tegenwoordigheid

We weten en geloven dat God altijd nabij is. Maar hoe vaak zijn we ons daar ook echt van bewust? Laten we ons opnieuw verwonderen en ervoor kiezen om in zijn nabijheid te leven.

In de Bijbel zijn er meer dan genoeg teksten te vinden over Gods nabijheid. De bekendste is misschien nog wel Mattheus 28 vers 20 waar Jezus zelf zegt: En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Omdat Jezus dit heeft beloofd, mogen we er zeker van zijn dat het ook zo is. Zijn nabijheid sterkt ons, leidt ons en omringt ons in een tijd als deze, een tijd waarin onzekerheid hoogtij viert en de meningen alle kanten op gaan.

In het Oude Testament staat een machtig mooi gesprek tussen God en Mozes waaruit blijkt hoe kostbaar Gods nabijheid is. God zegt in Exodus 33 tegen Mozes dat Hij een engel voor het volk uit zal sturen om alle vijanden te verslaan om er zo voor te zorgen dat ze veilig op de plaats van bestemming zullen komen. Maar God zal zelf niet meegaan omdat het volk zo koppig is en Hij het volk niet halverwege wil vernietigen vanwege hun ongehoorzaamheid. Het antwoord van Mozes raakt mij iedere keer weer diep: Als Uw aangezicht niet meegaat, laat ons dan van hier niet verder trekken. Want hoe moet het anders bekend worden dat ik genade gevonden heb in Uw ogen, ik en Uw volk? Is het niet daardoor dat U met ons meegaat? Daardoor zullen wij, ik en Uw volk, afgezonderd zijn van alle volken die er op de aardbodem zijn (vers 15 en 16).

Verwondering

We zien hier zo mooi naar voren komen dat Mozes liever de strijd heeft, liever in de woestijn is en zelfs liever het risico loopt om weggevaagd te worden van de aardbodem, dan op reis te gaan zonder God. Als God maar nabij is, zo belangrijk is Gods tegenwoordigheid voor Mozes! Iedere keer wanneer ik stilsta bij dit stuk, klinkt deze vraag in mijn hart: hoe belangrijk is Gods tegenwoordigheid voor mij? Want eerlijk is eerlijk, soms raken we zo gewend aan Gods nabijheid dat we het niet langer op de juiste waarde schatten. Hoe bewust zijn we ons eigenlijk van Gods nabijheid in ons dagelijks leven? Misschien is het ‘gewoon’ geworden en zijn we de verwondering langzaamaan kwijtgeraakt, juist omdat we weten dat Hij er altijd is. Hoe mooi zou het zijn als wij ervoor kiezen om ons opnieuw te verwonderen over zijn nabijheid, in onze gebroken wereld, te midden van onze fouten en tekortkomingen. Dat besef alleen al vervult mij direct met dankbaarheid, ontzag en aanbidding!

Wolkkolom

Maar dat is nog niet alles: leven in Gods nabijheid betekent hier ook dat het volk Israël moest wachten op God. Wachten op dat moment dat die wolkkolom weer in beweging zou komen. Wat ik zelf hieruit leer: God is altijd nabij, maar leven in zijn nabijheid is een keuze. Een keuze om te wachten op Hem, te zoeken naar zijn leiding en te luisteren naar zijn stem. Dat is een keuze die we iedere dag weer moeten maken. Ik geloof met heel mijn hart dat God er altijd is. Dat Hij alomtegenwoordig is en dat er geen plek is op deze aarde waar Hij niet is. Maar er is een verschil tussen leven in de wetenschap dat Hij nabij is en bewust ervoor kiezen om in zijn nabijheid te leven.

Denkend aan die wolkkolom zie ik ook een les voor vandaag wanneer we nadenken over het leven met de Heilige Geest. Met heel mijn hart geloof ik dat Gods Geest ons wil leiden, ons voor wil gaan en ons wil helpen in ons leven met de keuzes die wij maken en de stappen die wij zetten. Maar dat betekent wel dat wij bereid moeten zijn om te wachten, te kijken en te luisteren. Wachten op zijn leiding, kijken waar we Hem zien bewegen in ons leven en luisteren naar zijn stem. En eerlijk is eerlijk: dat is niet altijd even makkelijk. Gelukkig dienen wij een genadige God. Want ik heb vaak genoeg fouten hierin gemaakt, maar ik kan met heel mijn hart ervan getuigen dat Hij mij nooit heeft losgelaten en dat zijn genade mij altijd heeft gedragen.

Stappen zetten

Hoe dit wachten, kijken en luisteren eruitziet in mijn eigen leven? Ik heb gemerkt dat God mij vooral leidt op het moment dat ik in beweging kom terwijl ik zoek naar zijn wil in mijn leven. Ik vergelijk het wel eens met autorijden. Zolang een auto stilstaat kan je sturen wat je wil, maar er gebeurt niets. Pas wanneer de auto in beweging komt, heeft het zin om te sturen. In de woorden van Psalm 37 vers 23 en 24 in de Bijbel in Gewone Taal staat het als volgt: De Heer leidt mensen die trouw zijn aan Hem, zodat ze weten wat ze moeten doen. Ook al struikelen ze, ze vallen niet, want de Heer houdt hen vast. In de King James Version staat dat de stappen van de rechtvaardige worden geordend door God. Ik ben een beelddenker en zie gelijk voor mij dat God mijn stappen als het ware op de juiste plekken plaatst of beter gezegd: sorteert. Maar Hij kan alleen stappen leiden, ordenen en sorteren als wij die stappen zetten. Hoe bijzonder dat die soevereine God ervoor kiest om ook hierin met ons samen te werken!

Gilbert Thera

Gilbert Thera is voorganger van re:connect, een gemeente in Haarlem. Tijdens de Pinksterconferentie verzorgt hij een seminar over het onderwerp van dit artikel.